De droom van Jan is kickboksen toegankelijker maken.
Wanneer je Jan ziet zonder zijn specifieke sportkleding, dan zou je niet snel denken dat hij een fanatieke kickbokser is. Geen tatoeage, geen kaalgeschoren hoofd en geen bovenarmen als ballonnen. Gewoon een sportieve man, zoals een voetballer. ‘Inderdaad’ zegt Jan, ‘naast kickbokser ben ik ook een actieve voetballer. Kickboksen heeft naast het stereotype uiterlijk ook het imago van agressie’, zegt Jan. ‘Ik kan je vertellen dat er meer vijandigheid op het voetbalveld is dan in het kickboksen’.
Samen met zijn coach heeft Jan bedacht kickbokstrainingen aan bezoekers van het jongerencentrum en andere jongeren in de wijk aan te bieden. ‘Veel jongeren kampen met te weinig zelfvertrouwen. Door kickboksen vergroot je het zelfvertrouwen, word je weerbaarder, leer je beter omgaan met grenzen, leer je jezelf te verdedigen en word je fitter.’
Ieder trainingsuur wordt afgesloten met ‘sparren.’ ‘Sparren’ betekent het houden van een gevecht met steeds wisselende mede-deelnemers. In eerste instantie vinden deelnemers dat enorm spannend, durven ze elkaar niet te raken. Stapje voor stapje zie je mensen uit hun comfortzone gaan en vertrouwen krijgen.
‘Jan is een goede trainer’ vertelt zijn coach Raymond. ‘Hij is rustig, geeft heldere instructies, neemt de leiding en biedt veiligheid. Om te groeien is vertrouwen belangrijk. Ik weet dat uit eigen ervaring, want ik heb samen met Jan getraind.’
Jan biedt maatwerk. Sommige deelnemers vinden in een groep werken moeilijk. Dan begint hij met een één op één trainingen. Tot de persoon zich voldoende veilig en vertrouwd voelt om in de groep mee te doen. ‘Ik luister naar wat iemand wil en nodig heeft’ zegt Jan. ‘Ik vind het fijn te zien dat deelnemers groeien. Ik zeg altijd dat aanval de beste verdediging is. Door te kickboksen krijgen ze meer zelfvertrouwen en worden ze weerbaarder. Daar doe ik het voor.’
