Als je mensen zonder verwachting zo enthousiast weet te krijgen als je zelf bent, willen ze meer doen dan je had durven hopen.
‘Eigenlijk vond ik het altijd al leuk om mensen te helpen. In groep 7 hielp ik de juf al met de lagere klassen… Toen ik op mijn school het Vlier de mogelijkheid kreeg om via Impacter vrijwilligerswerk te doen ben ik er dan ook gelijk op afgestapt.’
‘Omdat ik geneeskunde en biomedische wetenschappen wilde studeren, leek de ouderenzorg me wel interessant. Eerst voornamelijk als oriëntatie voor mijn studie. Ik mocht niet zelf medische handelingen doen zoals medicijnen toedienen, maar wel alvast meekijken en leren.’
‘Zogezegd zo gedaan. Toen ik de keus kreeg heb ik bewust gekozen om bij dementerende ouderen geplaatst te worden, hier had ik namelijk nog geen ervaring mee. Dat vond ik best heftig. Zoiets leer je niet zomaar uit een boek. Het heeft even geduurd voor ik eraan gewend was. Gelukkig werd ik ingewerkt door leuke ‘buddy’s’.’
‘Toen kwam ik erachter dat ik ook het sociale stuk eigenlijk wel heel mooi vond. Ouderen hebben veel levenswijsheid, ik vond het leuk om met ze te praten. Alleen veel ouderen die niet zo sociaal zijn waren na de corona gewend geraakt op hun kamer te blijven zitten. Daar vond ik een uitdaging: Hoe kunnen we ze toch bereiken?’
‘Omdat ik al heel lang bij Talamini werkte heb ik een grote fietskar met ijs kunnen regelen, voor het hele huis. Malaga en boerenjongens met vanille, zoals de ouderen lekker vinden. Zelfs de grompotten die nooit kwamen waren erbij. Iedereen was nostalgisch, sommige ouderen hielden ook wel van een beetje opscheppen ‘Oh Talamini, die heb ik nog gekend’ zeiden ze dan. Het was echt een warme sfeer.’
‘Doordat ik vrij kon krijgen van school heb ik voor de ouderen een leuke dag kosteloos kunnen regelen. Hier ontdekte ik dat ik zelf projecten leiden en dingen organiseren het leukste vond. Daar moest ik meer mee doen.’
‘Als kind was ik ooit in Namibië geweest. Ik hoorde dat een school daar via een beurs met een klein budget voor het eerst een excursie kon organiseren. Met mijn ervaring opzak besefte ik dat dit mijn kans was: Ik woon hier en vind het leuk iets te organiseren!’
‘Dus toen heb ik allerlei lokale ondernemers en organisaties proberen te betrekken om een geweldige week voor ze te organiseren. Ze hebben voor een klein bedrag een week kunnen slapen bij klooster Nieuw Sion. In die week hebben we allerlei leuke dingen kunnen doen.’
‘Zo kregen we een rondleiding bij Melkveehouderij Erve ’t Overweg en Museum de Waag. We hebben de Lebuïnus beklommen, de IJssel overgestoken met het Pontje, het Blotevoetenpad bewandeld, lekker gezwommen. We kregen met heel veel korting Subway broodjes, gratis poffertjes op de markt en… natuurlijk ijsjes van Talamini.’
‘Het was echt een geweldige week. Maar het is niet altijd makkelijk geweest om contact te hebben met 7 organisaties tegelijkertijd terwijl school, werk en hockey gewoon doorgaan… Bij zoiets organiseren komt veel kijken, ook bijvoorbeeld in hoeverre je het zelf doet of afhankelijk bent van anderen. Dat zijn toch best lastige dingen, waar ik ook weer veel van heb geleerd.’
‘Op school heb ik samen met Impacter presentaties gegeven en ook andere jongeren raakten geïnspireerd. Rond vrijwilligerswerk hangt toch wel een saai of suf imago, maar het is veel meer dan dat. Ik denk dat het belangrijk is dat er aandacht voor is, dat het laagdrempelig kan voor jongeren. Er zijn zoveel meer mogelijkheden dan je zou denken…’
‘Volgend jaar hoop ik geneeskunde en biomedische wetenschappen te kunnen gaan doen. Maar ook dit soort dingen wil ik er wel inhouden. Voor mensen vrijwillig iets betekenen, iets organiseren, anderen inspireren… In de toekomst hoop ik ook nog een keer naar Namibië te kunnen om daar een project op te zetten. Maar nu eerst de focus op mijn eindexamens.’
