Buiten de lijntjes denken en grenzen opzoeken, dat kan voor en tegen je werken...
‘Op de Marke zat ik op Kader, maar ik had altijd havo gedaan. Wegens mijn gedrag moest ik een paar niveaus omlaag en was alles eigenlijk veel te makkelijk. In die tijd ging ik uit verveling in de klas mensen lastig vallen, docenten pesten, clowntjesgedrag. Op een gegeven moment werd ik zo vaak de klas uit gestuurd dat ze voor mij een speciale klas hadden gemaakt. Een klas waar ik altijd alleen zat.’
‘Tuurlijk was ik een lastpak en was dit misschien de goede keuze, maar ik voelde maar daar ook wel vaak eenzaam. Als puber wil je toch wel graag bij leeftijdsgenoten zitten en vrienden maken. In die tijd had ik weinig vrienden. Op school gingen ze op zoek naar iets waar ik een paar dagen per week buiten de school om iets kon gaan doen. Ik dacht bij mezelf; dat gaat vast weer niet werken….’
‘Toen kwam Impacter op mijn pad, zij keken naar wat ik wel vet vond. Sinds ik in het 1ste jaar bij een optreden op stage stond met rapper Pjotr, wilde ik ook groot worden in de muziek. Dus gingen we daar op focussen. Ze stelde me voor aan The Mall, een jongerencentrum met een eigen studio. Daar ontmoette ik Kwaboi, een rapper die me de studio liet zien en in die tijd een soort mentor voor me was.’
‘Die tijd kon ik twee dagen per week naar The Mall om te helpen en de studio in te duiken. Op school in de ‘maatwerkklas’ kon ik weg zodra het werk af was. Dat was voor mij prima, een paar uur hard werken en dan snel de studio in. Eigenlijk zat ik toen elke dag in de studio, behalve in het weekend als hij dicht was, dan was ik aan het schrijven bij mij op zolder.’
‘In het begin was ik best onzeker, ik was best slecht in rappen en mensen op school lachten me uit. Dat doet natuurlijk ook wat, maar ik heb altijd in mezelf geloofd en gedacht dat ik voor meer was gemaakt dan een standaardleventje. Je doet het toch wel even, zei ik tegen mezelf. Die anderen haatten wel, maar ze doen alles volgens de regels. Ondanks dat ik niet de beste was, was ik mezelf wel aan het ontwikkelen.’
‘Bij The Mall waren ze ouder dan ik, toch voelde ik me gelijk aan hun en werd ik niet gejudged zoals op school. Op bepaalde vlakken kon ik goed overweg met de mensen van The Mall omdat ik vrij volwassen voor mijn leeftijd was. De dingen waar ik juist wat minder volwassen in was, heb ik toch in mezelf gevonden. Omdat ik omging met mensen die volwassener waren dan ik, werd mij geleerd dat gevoelens er mogen zijn en dat ik mezelf kon zijn. Doordat ik voor groepen mocht staan en meer onder de mensen kwam ben ik zekerder geworden. Ook het rappen was in het begin vooral een beetje stoer doen, maar later leerde ik meer ook om mijn gevoel kwijt te kunnen in de muziek.’
‘Ook kwam ik in aanraking met andere vette programma’s waar ik mezelf kon ontwikkelen zoals Talenthouse van Burgerweeshuis en Shout-Out van Raster. Via hier kwam ik eigenlijk wel op alle stages van Deventer te staan, van de kleine festivals tot Walhalla en Burger. Bij elke show zie ik de vooruitgang, maar ook zie ik juist altijd wat er beter kan.’
‘Als je met iets positiefs bezig bent gaat de tijd sneller. Na anderhalf jaar in de maatwerkklas heb ik toch mijn diploma kunnen halen. Dat ging uiteindelijk best wel makkelijk, omdat ik onder mijn niveau zat. En omdat ik buiten school de ruimte voelde om meer mezelf te zijn. Als je iets op een andere manier doet wordt het daar niet gelijk als fout gezien. Als ik dat niet had gehad was ik denk ik nog steeds een onzeker, onsociaal jongetje. Nu heb ik ook sociale contacten opgebouwd en ik zit lekkerder in mijn vel.’
‘Eerst was er niets buiten de muziek, maar met deze ervaringen heb ik het mooie van het leven gezien. Ik kan er nog steeds mijn energie en emoties in kwijt. En er is nu ook ruimte gekomen om andere dingen op te pakken: zoals schilderwerk, leren tatoeëren en ik wil iets met kleding gaan doen. Ik wil er zijn voor mijn naasten en de uitdagingen aangaan. Ik ben nog niet perfect, heb nog steeds mijn onzekerheden. Maar als ik er wat gas achter zet, kan ik het denk ik nog best ver schoppen.’
